Czym jest sztuka rozwiązywania konfliktów?
Sztuka rozwiązywania konfliktów
Jako przedsiębiorcy bardzo często mamy do czynienia z różnego rodzaju konfliktami, z którymi najczęściej musimy radzić sobie sami? Dlaczego jednym rozwiązywanie konfliktów przychodzi z łatwością, a inni nie radzą sobie w ogóle z sytuacjami konfliktowymi? Jakie czynniki decydują o tym, czy dana osoba jest w stanie poradzić sobie z konfliktem występującym w jej środowisku, co ma wpływ na konflikt, a co jest nieistotnym czynnikiem odwracającym uwagę od sedna sprawy? Na te i inne pytania odpowiada właśnie Sztuka rozwiązywania konfliktów.
Kluczową kwestia w rozwiązywaniu konfliktów nie jest wbrew pozorom potrzeba zachowania, obiektywnej z punktu widzenia otoczenia, sprawiedliwości czy też potrzeba dostosowania się do istniejących zasad, w których przyszło nam funkcjonować. Podstawowymi warunkami umożliwiającymi radzenie sobie z konfliktem jest okiełznanie towarzyszących im emocji oraz odczucie empatii. Pisząc o emocjach związanych z konfliktem mam na myśli oczywiście gniew, rozgoryczenie, złość, itp. Emocje, ale również, albo przede wszystkim, emocje personalizujące sendo konfliktu.
Najczęstszą przyczyną braku porozumienia jest tzw. spersonalizowanie problemu, czyli powiązanie konfliktu z konkretną osobą, co w efekcie prowadzi do stagnacji w rozwiązywaniu problemu, niezależnie od starań wkładanych w jego rozwiązanie. Jeżeli konflikt utknie w martwym punkcie, należy sprawdzić, czy nie nastąpiło to z wyżej wymienionego powodu – gdyby tak się stało, mamy do dyspozycji dwa podstawowe wyjścia. Pierwszym z nich jest przekazanie konfliktu na wyższy stopień hierarchii korporacyjnej bądź też zmiana osób odpowiedzialnych za rozwiązanie konfliktu. Oczywiście wiążą się z tym pewne ograniczenia związane np. z podważaniem kompetencji osób zajmujących się rozwiązaniem problemu na początku czy też brak wyższego stopnia hierarchii korporacyjnej. Drugim podstawowym wyjściem jest zatrudnienie mediatora, który po pierwsze uspokoi emocje i po drugie przejmie obciążenia związane z personalizacją problemu. Są to rozwiązania najprostsze i łatwe w zastosowaniu. Poza nimi istnieje szereg rozwiązań pośrednich, przy czym ich zastosowanie dobrze jest prowadzić pod okiem specjalisty.
Drugim czynnikiem, a właściwie cechą, która decyduje o tym, w jakim stopniu radzimy sobie z konfliktami jest empatia, czyli umiejętność przyjęcia sposobu myślenia przeciwnej strony konfliktu. Nie chodzi wcale o to, abyśmy się zgadzali z argumentami strony przeciwnej, ale o zrozumienie powodów wysuwania takich argumentów. Tak więc, podstawą rozwiązania problemu jest zrozumienie sytuacji strony przeciwnej – jeżeli nam się to uda, mamy ogromne szanse na rozwiązanie takiego konfliktu. Zrozumienie powodów określonego myślenia pozwoli nam wytłumaczyć kwestie sporne, wynikające często jedynie z semantyki języka. Problemem związanym z odczuwaniem empatii jest brak możliwości jej nabycia w wieku dorosłym – wedle teorii, człowiek nabywa ją bowiem w drodze socjalizacji i w wieku dorosłym posiada ją w określonym przez proces socjalizacji zakresie. Niemniej jednak istnieją sposoby poprawiające możliwości odczuwania empatii – zostały one opracowane przez psychologów społecznych, którzy prowadzili badania nad odczuwaniem empatii.
Konkludując, możemy powiedzieć, że sztukę rozwiązywania konfliktów możemy opanować i pogłębiać, tym samym ucząc się coraz lepszego i prostszego rozwiązywania konfliktów. Pamiętajmy zatem, że im mniej czasu stracimy na rozwiązywanie konfliktów związanych z naszym otoczeniem, tym więcej czasu pozostaje nam do wykorzystania.
Autor: specjalista ds. rozwiązywania konfliktów, mediator
mediacje.nykiel@gmail.com
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF ![]() nr 11(91)2009 ![]() Zobacz więcej na temat: konfliktów | nykiel | sztuka rozwiązywania konfliktów |