
Pracownik pod lupą
Uprawnienia kontrolne pracodawcy, a prawo do prywatności pracownika
Monitoring, a prawo do prywatności
Monitoringiem są czynności przedsięwzięte w celu gromadzenia informacji o pracownikach, poprzez poddanie ich obserwacji – bezpośrednio czy z użyciem urządzeń elektronicznych (Monitorowanie pracownika w miejscu pracy, Dr Arkadiusz Lach, Monitor Prawa Pracy, nr 10/2004). Do najczęstszych form monitoringu pracowników należy kontrola i nagrywanie rozmów telefonicznych, instalacja oprogramowania umożliwiającego stały wgląd w komputery czy wideomonitoring.
Zdaniem większości autorytetów prawa pracy, potwierdzonym także orzecznictwem sądowym w tym zakresie, monitoring pracowników jest dopuszczalny, o ile spełnia następujące warunki:
-
jest zgodny z prawem – nie może opierać się na środkach prawnie zakazanych;
-
jest usprawiedliwiony z uwagi na interes pracodawcy – np. ochrona danych, zapewnienie pracownikom i klientom bezpieczeństwa;
-
jest zgodny z zasadą proporcjonalności – podjęte środki muszą być odpowiednie w stosunku do celu, któremu mają służyć i w możliwie najmniejszym stopniu ingerować w prywatność pracowników;
-
jest transparentny – pracownicy powinni mieć świadomość, że są poddawani monitoringowi. Ważne jest, by każda zatrudniona osoba była poinformowana o możliwości stosowania środków kontrolnych. Pracodawca powinien szczegółowo określić zasady kontroli i zapoznać z nimi personel. Może to uczynić zarówno w obowiązującym w firmie regulaminie wewnętrznym, jak i indywidualnie wobec każdego pracownika, np. w umowie o pracę lub aneksie do niej.
Autorka jest aplikantką radcowską w Kancelarii BSO Prawo & Podatki.
Pełna treść artykułu dostępna jest w formie e-gazety. Zamów Gazetę PDF ![]() nr 5(97)2010 ![]() |